راهکارهای یک وکیل دادگستری برای احقاق حقوق ایران درباره تصمیم AFC

امیرساعد وکیل در گفت‌وگویی اظهار کرد: به نظر می‌رسد گام نخست در ارتباط با احقاق حقوق ایران و دفاع از جایگاه ورزش در عرصه بین‌الملی ایجاب می‌کند که ایران با استفاده از توانمندی‌های متخصصین حقوقی در کشور یادداشتی مستدل و مستند به مقررات و قواعد به کمیته بی‌طرفی و مسئولیت اجتماعی فیفا ارسال کند تا با توجه به مأموریتی که این کمیته در خصوص توسعه مفهومی اصل بی‌طرفی در ورزش دارد، نسبت به ابعاد بی‌طرفی سازمانی در برگزاری مسابقات ورزشی بین‌المللی که در این مورد مسئولیت کنفدراسیون فوتبال آسیا می‌باشد، مورد تبیین بیش از پیش قرار گیرد.

وی خاطرنشان کرد: در کنار این راهکار اعزام یک هیأت ویژه به منظور مذاکره با مقامات کنفدراسیون فوتبال آسیا و شرح مواضع مستند قانونی ایران واجد اهمیت جدی است.

وکیل ادامه داد: چنانچه مذاکرات فیمابین به نتیجه مطلوب منتهی نگردد این امکان به قوت خود طبق اساسنامه فیفا باقی است که ایران به عنوان یک عضو کنفدراسیون فوتبال آسیا، اختلاف خود را نزد دادگاه داوری ورزش چه در قالب یک دعوای ترافعی و چه در قالب درخواست نظریه مشورتی از این دادگاه مطرح نماید.

این وکیل دادگستری خاطرنشان کرد: تردیدی نیست اعتبار کنفدراسیون فوتبال آسیا تا حد زیادی در گرو جایگاه ایران و البته تا حدی کشور عربستان است و اگر در این مقطع ایران از کیان ملی و حیثیت ورزش حرفه‌ای خود در سطح بین‌المللی دفاع مناسبی به عمل نیاورد، در آینده شاهد آن خواهیم بود که بیش از پیش جایگاه ایران در سطح بین‌المللی تنزل پیدا کند.

وکیل اظهار کرد: به اعتقاد من ما با ضعف مدیران ورزشی در کشور مواجه نیستیم، بلکه نیاز به تغییر رویکرد در مدیریت ورزش را احساس می‌کنم. به این معنا که این شعار سنتی و رایج و نه چندان صحیح اینکه باید امور ورزش در دست خانواده ورزش باشد و مدیریت آن تنها توسط آنها که سابقه ورزشی دارند تمشیت شود، در دنیای امروز گفتار پخته‌ای به نظر نمی‌رسد.

وی بیان کرد: ابعاد متنوع نقش فوتبال در جهان معاصر چه به لحاظ حقوقی، سیاسی، اقتصادی و چه از باب فرهنگی و جامعه شناختی طلب می‌کند متخصصین حوزه‌های گوناگون در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری در امر ورزش ایفای نقش داشته باشند و به این ترتیب ظرفیت‌های ملی برای اینکه مقوله ملی به نام ورزش فوتبال داشته باشیم به کار گرفته شود تا شاهد رشد و شکوفایی بیش از پیش فوتبال در عرصه بین‌المللی باشیم.

این عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: متاسفانه واقعیت اینجاست که در کشور ما رویکرد و سیاست تفکیک شده‌ای در خصوص نحوه تعامل با سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی وجود ندارد. گاهی دید بدبینی نسبت به سازمان‌های بین‌المللی، ایران را در حوزه‌های گوناگون از اولیه‌ترین حقوق و مزایا محروم ساخته و گاهی تأکید و تمرکز افراطی بر برقراری رابطه با این نهادها منجر شده که از اولویت‌های دیگر غافل بمانیم.

وی بیان کرد: آشنایی به زبان خارجی، برنامه‌ریزی، لابی‌گری و معرفی شخصیت‌ها برای اعمال نفوذ سازنده در کنفدراسیون فوتبال آسیا، آگاهی به قوانین و مقررات بین‌المللی و ترویج ادبیات حقوق ورزشی و حقوق بین‌الملل ورزش در دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها در سایه حمایت مدیران ورزشی از متخصصین، راهگشای تأثیرگذاری روزافزون ایرانیان را در نهادهای بین‌المللی را فراهم خواهد ساخت.

وکیل در پایان گفت: همانگونه که جایگاه سیاسی یک کشور به درجه تأثیرگذاری آن دولت در عرصه‌های بین‌المللی ورزش ربط پیدا می‌کند، نمونه‌های متعددی وجود دارد که ارتقای نقش افراد در سازمان‌های بین‌المللی ورزشی در طرف مقابل به ارتقای جایگاه و منزلت سیاسی آن کشور نیز کمک خواهد کرد.